1918 : عشق

برای من چیزی به اسم عشق نمیتونه وجود داشته باشه چون همش توهم و توهم چیزیه که واقعی نیست و نمیشه بهش اعتماد کرد. چیزی به اسم عشق وجود نداره بین زن و مرد فقط یسری قرار داد های فکری رفتاری که انجام میدن در قبال خودشون و طرف مقابلشون. من هیچوقت ازدواج نمیکنم شاید توهم عاشق شدن بهم دست بده اما ازدواج نه نمیتونم همزمان هم تنفر داشته باشم هم عشق هم قراردادهارو انجام بدم. دیوونه تر از این پایبندی های مسخره ام. یه اشتباهو دوبار انجام نمیدن. من حماقتمو هیچوقت فراموش نمیکنم. به هیچ مردی و به هیچ حرفی نباید اعتماد کرد. 

یه نفرو همونقدر که دوسش دارم همونقدر ازش بدم میاد شایدم بیشتر. تکلیف چیه حالا؟ دیگه هیچوقت سمتش نمیرم دیگه هیچ حرفی از من نمیشنوه دیگه هرگز انگار که اصلا وجود ندارم. دارم از خودم انتقام میگیرم. چون میخوام ازش متنفر باشم. ولی نیستم نه اونقدر و نه با دلیل. مدتها میگذره از آخرین باری که دیدمش. کاش دیگه هرگز نبینمش.