2915 : خودتو غرق کن

به مها میگم حالم خوب نیست مست خوابم پیش خودم میگم دلم میخواد گریه کنم. ازش میپرسم به نظرت میتونم با این وضعیت کتابمو تموم کنمو کارامو انجام بدم؟ میگه هیچ چاره ای نداری خودتو غرق کارهات کن وگرنه برای ما هیچ کاری جز خوابیدن یا گریه کردن نمیمونه. خودتو غرق کتاب کن اونوقت میبینی حتی نمیفهمی چجوری تمومش کردی و لذت هم میبری. پیش خودم میگم درست میگه نه با خواب وضعیت من درست میشه نه باگریه و کار نکردن باید راسخ باشم مثل قدیم پافشاری کنمو کتابمو بخونمو ما بینش خسته که میشم کارای دیگه ام برسم. حق با مهاست نباید جا بزنم. یادم اومد سال نودو هفت اولین بار بود که گفتم و فهمیدم میخوام فلسفه بخونم. من گم کردم خودمو الان سال ۹۹ ایم و من هنوز کامل اماده نیستم برای امتحان دادن.  این فاجعه است. وحشتناک که من هنوز اماده نشدم این یعنی جا زدم از هدفم باید سفت بچسبمش هرچند بهتر شدم کار کردم راه افتادم جلو اومدم اما هنوز اماده نیستم نباید یه سال دیگه هم هدر بدم امسال باید تمومش کنم. باید قبول بشم هرجوری که میشه. اصلا چه اهمیتی داره حالم خوب نیست پرخوابی دارم گریه میکنم یا فکرای جورواجور مزخرف میاد تو سرم. نباید بهشون توجه کنم باید کر بشم باید فقط بچسبم به کارهام خودمو غرق کنم بین کتابها حالا میبینی این برای من مثل یه دارو میشه. همونجوری که وقتی بچه تر بودم میچسبیدم به کتابها و از دنیای واقعی جدا میشدم اون موقع ها کتابهای واقعی رو دوست نداشتم از دنیای واقعی گریزون بودم چون هیچ چیز خوبی نداشت خودمو غرق خیال پردازی میکردم. امروز اما بزرگ شدم درسته دیگه فهمیدم که نمیشه همیشه از دنیای واقعی فرار کرد بقیه دیوونه فرضت میکنن اما هنوز میشه غرق چیزهای دیگه شد. دنیاهای دیگه رو تجربه کرد خوند کارکرد. دنیای من همینهاست. من چیز دیگه ای ندارم تنها دلخوشیم همینهان. چی میمونه برام هیچی. باید خودمو درمان کنم. میدونم اروم میشم. کار نکردن فقط حالمو بدتر میکنه. باید برگردم بهش هرروز از نو. هر ساعت هر لحظه نباید جا بزنم. زندگی منم اینجوری. میخوام که اینجوری باشه. من مدتهاست انتخابمو کردم. و این انتخاب منطبق باهام. با شرایطم با تفکراتم با زندگیم با تمام چیزی که هستم. انتخابم درسته فقطط بباید عملیش کنم. و نترسم.